Kendinle gönlün arasına bir beyaz sayfa koysan
Şiirler hep sırasız bitmiştir ardı sıra
Bir mucur döksen patikana
Ne burdan Vatikana
Ne yüreğin ana
Ne karlı bir yaş yağsa gözünden
Ne gökyüzünden
Sonbaharda hüzünden
Bir şiir koysan yine boş sayfaya
Duygu boş, oda loş
Anlamsız üç kelime gelince yan yana
Seni seviyorum etmiyor
Bir cümle yazsan kitaba
İncil de Tevrat da
Hatta Orta Anadoluda Kurana
Ve okunan onca kitaba
Bir de aşk koyuyor
Tek kelime delilik
Bin millik denizde tufana yakalanmak
Ancak bu kadar bahtsızlık
