Saatin çarklarına gömülmüş uykusundayım karanlığın
Sessizliğin en garip tonunda tıkırtısındayım ecelin
Gündüze kayıyor kızıla çalan dağlara paralel
Ayışığının ortasındayım aydınlığıyla eşdeğer
Bir garip esiyor damlıyor yanağımdan ter yarı uyanık
Bir kabus çarpıyor iliklerime kan ter
Nefesimi oda boyu doldurup sıkıca tutunulan çarşafla
Gözlerim belirgin buğulu bakışlarla
Gerçek bir kabusa uyanıyorum
Gırtlağına saplanan bir çiftçinin gözyaşlarında