Siz hayatı düzgün yaşamak istersiniz. Ama mutlaka sizin çizdiğiniz hayata birileri müdahale eder. Yaşamak; bir fakirin son lokmasını elinden almak gibidir. Aşk gibidir, acı gibi,terk ediliş gibidir. Bir katilin kurbanının son nefesini izlemesi gibidir. Delikanlı adamın giden sevgilisinin ardından rakı içmesi değil, gözyaşlarını gizleyerek ağlamasıdır.
Ankara Kalesi’ne doğru o yüksek zirveye çıkarken...
