Akşam hep uzaktır insana
Geceden daha samimi ve sessizdir aslında
Akşamları sevişmez insanlar
Ya da delileri yoktur başında çöplerin
Cinayetlerin delilleri olmaz akşamları
Herkes bir vakit çocukça korkar akşamdan
Namuslusu da hırsızı da saklanır oracıkta
Polis devriye değiştirir her sokak başında
Siren çalmaz ambulans yetişeceğe yere hastanın
Dizelerce anlatır akşamı şairler
Kimi aşkı anlatır kiminin doyumsuz geceleri
Kim anlatır elinde bir mendil ve bir de sigara olan kalbi küçük çocuğu
Çünkü akşam karanlıktır ve oldukça kapitalist
Ulusun göbeğinde viski içen adamla
Orospusu damlar işkembeciye
Devriyesi ara sokaktan çalar sireni
Kimse girmez anayolunda mendilcinin
Bir elinde ayran bir elinde soğuk yufkası
Bu şehirde herkes ayrı bir mülteci
Sevgilisi ayrılmış ağlamaklı çocuğun telefonundan çalar damar şarkısı
Çünkü bu şehrin pavyonları bitişiktir anayola
Akşamı hep uzaktır bir dal sigaraya
Gecesi orospunundur kapitalistindir tinercinindir
Bu şehrin çocukları akşamların ayrı bir tercihidir
Akşam uzaktır lambası yanık odaya
Çünkü akşam ne senindir ne benim
Akşam uzaktır bir dal sigaraya