Willis Poligonu



 Willis poligonu veya çemberi, beyin ve çevresindeki dokulara kan sağlayan bir anastomoz. İngiliz hekim Thomas Willis'e (1621-1675) atfen isimlendirilmiştir.[1]

Yapı[değiştir | kaynağı değiştir]

Willis çemberi serebral dolaşımın bir parçasıdır ve aşağıdaki arterlerden oluşur:[2]

  • Anterior serebral arter (sol ve sağ)
  • Anterior komünikan arter
  • İnternal karotid arter (sol ve sağ)
  • Posterior serebral arter (sol ve sağ)
  • Posterior komünikan arter (sol ve sağ)

Beyni besleyen medial serebral arterler genellikle poligonun bir parçası olarak kabul edilmez.

Willis poligonu, önemli ölçüde anatomik varyasyona sahiptir. 1413 beyin üzerinde yapılan bir çalışmaya dayanarak, çemberin klasik anatomisinin beyinlerin sadece %34.5'inde görüldüğü bulunmuştur.[3]

Arterlerin kaynağı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sol ve sağ internal karotid arterler, sol ve sağ karotis komünis arterlerinden kaynaklanır.

Posterior komünikan arter, internal karotid arterin bir dalı olarak terminal dallarına (anterior ve medial serebral arterlere) ayrılmadan hemen önce ayrılır. Anterior serebral arter, Willis çemberinin anterolateral kısmını oluştururken, medial serebral arter çemberin parçası kabul edilmez.

Sağ ve sol posterior serebral arterler, sol ve sağ vertebral arterlerin oluşturduğu baziler arterden kaynaklanır. Vertebral arterler ise subklavyen arterlerden kaynaklanır.

Anterior komünikan arter iki anterior serebral arteri birbirine bağlar.

Fonksiyon[değiştir | kaynağı değiştir]

Beynin arterlerinin Willis çemberine bağlı olması, serebral kollateral dolaşım içinde bir "bolluk" yaratır. Poligonun veya poligonu besleyen arterlerin bir kısmı tıkanır veya daralırsa, diğer kan damarlarından sağlanan kan akışı, serebral perfüzyonu yeterli düzeyde sağlayarak iskemi semptomlarını önleyebilir.[4]

Tıbbi önem[değiştir | kaynağı değiştir]

Anevrizma[değiştir | kaynağı değiştir]

Willis çemberinde rüptüre anevrizmaların en sık görüldüğü yerler işaretlenmiştir.

Subklavian çalma sendromu[değiştir | kaynağı değiştir]

Willis çemberinin getirdiği bolluk serebral perfüzyonun azalmasına da neden olabilir.[5][6] Subklavian çalma sendromundaüst ekstremiteye kan akışının korunması için Willis çemberinden kan "çalınır". Subklavyen çalma sendromu, aort tarafından beslenen ve aynı zamanda Willis çemberini vertebral arterler yoluyla besleyen bir arter olan subklavyan arterin proksimal stenozundan (daralması) kaynaklanır.[kaynak belirtilmeli




Willis Çemberi (poligonu), beyne ve çevresindeki yapılara kan sağlayan beynin tabanında bulunan halka benzeri bir arteriyel yapıdır. Serebral dolaşımın bir bileşenidir ve beş arterden oluşur.

Willis Çemberi nedir?

Willis Çemberi adını 400 yıl önce beynin tabanında bulunan arteriyel halkayı tanımlayan seçkin bir İngiliz doktor olan Thomas Willis’den alır. Willis, bu kan damarı halkasını tanımlayan ilk kişi değildi. Ancak bilimde sıklıkla olduğu gibi, bu kan damarları ağını kapsamlı bir şekilde tanımlayan ilk kişiydi.

Thomas Willis, birçok anatomik incelemesinin gösterdiği gibi, detay odaklı bir anatomistti. Kranial sinirleri titizlikle belgeledi ve Willis Çemberi’nin resmi tanımlamasına yol açtı.

Willis Çemberi, beynin tabanında (göz seviyesinin etrafında), beyin sapı ve orta beynin parçaları etrafında dönen bir yapıdır. Beyne ve komşu yapılara kan temini sağlar. Dolaşım anastomozudur (yani, arterler, damarlar veya arter ile ven arasındaki iki kan damarı arasındaki bağlantı (arteriyovenöz anastomoz)). Hipofiz bezinin sapını çevreler ve kanın beyne ve yakın yapılara dağıtılmasına izin verir.

Willis çemberi anatomisi

Willis Poligonu, serebral arteriyel daire veya Willis çemberi olarak da adlandırılır, beş ana arterden oluşur:

  • Dahili karotid arter (sol ve sağ)
  • Anterior serebral arter (sol ve sağ)
  • Anterior iletişimsel arter
  • Posterior serebral arter (sol ve sağ)
  • Posterior iletişim arteri (sol ve sağ)

Willis Poligonu, hipofiz sapını, optik yolları ve bazal hipotalamusu çevreler. Anatomik olarak, Willis Poligonunun her bireyde aynı olmadığı belirtilmelidir; insanların yaklaşık % 50’sinde anormallik olduğu bulunmuştur.

Beyne kan sağlamak için iki dolaşım dalı vardır. Dorsal aortun iki dalı beyne ve omuriliğe kan sağlar. Bunlar, beynin ön kısımlarına, serebral hemisferlere ve diensefalonun yapılarına (talamus ve hipotalamus gibi) kan sağlayan beynin iç karotid arterleri veya ön dolaşımıdır. Vertebral arterler posterior dolaşımı oluşturur ve beyincik, beyin sapı ve ponsların yanı sıra posterior ön beyin için kan sağlar.

Advertisement
Be First to Post Comment !
Yorum Gönder