Gözlerim satırlara sığmadı.
Yaşlar mürekkepten korktu ve yazmadı artık ucu sivri hatlarıyla derdi kapalı olan tehlikeli yargıları.
Yakamoz parıltısıyla ışıldadı suya,
Sonra yargılamaya karar verdi, gördüğü kadarını sudaki parıltılardan.
Ağzım kalbimle sustu.
Ben hepsiyle gömüldüm satır aralarına.
Satırlar gibi keskin bakışlar küçüldü.
Ben büyüdüm yıllar sonra.
Sığmam bu 5 altmış trenine.
Gözlerim de sıkışır kalır yorgunluklarıyla.
Ağrılarım bileğimdeki fenalıklar ordusunun düşüp incinmesiyle korkulaşır.
Ağlarım.
Gözlerim sığmaz şiirlere.
Kaçarım o vakit.
