Yıllardır devam eden bir ata mirası baltayla odun kırmak bugün de karşımıza çıkıyor. Herkesin kendi elleriyle odun kırdığı bir dönem mutlaka olmuştur. Ateşin sıcaklığını hissedip kendi emeğinizle yaktığınız ateşi canlandırmak güzel bir şey olsa gerek.
Günümüzde baltanın yerini motorlu hızar alsa da balta hayatımızda büyük yer kaplıyor. Deyimlere ve günlük dilimize dolanan bu kelimeyi fiziki olarak da kullansak birçok ruhsal sorunu ve kilo problemlerimizi çözeriz.
Soba ve odunlu ocakların yerini doğalgazın almasıyla birlikte bu da unutulan bir anı olarak dilimizde ve deyimlerde yaşamaya devam edecek. İnsanoğlu ateşi ve yemeği için emek harcardı. Şimdi harcadığımız tek şey zaman ve para. Bu ne kadar sürer veya bir doğalgaz krizi yaşanıp insanlar odunlarını kendi mi kırar bilmem ama benim çok sevdiğim ve ara sıra yaptığım bir spor olarak devam edecek.
Dünya iyi mi oluyor, teknoloji bizim gücümüzü alıyor mu? Bunları sorgulamak lazım ama bir dambıldan daha iyidir herhalde. Ya da emeği anlamak, yaptığınız işe değer vermek bizim unuttuğumuz bir şey.
İnsanoğlunun 21.yyda hareketsizleşmesi ve sürekli yargılaması da işlerimizi başkalarına veya teknolojiye yaptırdığımız için gerçekleşiyor. Artık spor bile parayla. Değeri bilen insan paraya değer vermeyendir.
