Bir çalışma masasında ufalanmış anılar silgilere karışmıştır
Bir rüyaya dalsa yıkık bir hayata erişmiştir
Ağlayan damla suya karışsa ;hüzün, sarıya nefret eden takıntıya alışmıştır
Yinelenen ve yazılmış tüm satırlara mühürlenen virgül, hep kıtalarla oynaşmıştır
Art arda sıralanan virgül kıtalardan bir dünya etmez nedense
Ve hep bulunmak ister eskiye çalan radyodaki dede
Nineye alışmıştır ama evlilikleri bir aşk etmez
Bir ev tam bir aile etmemiştir Anadoluda
En başından yazılan hikayelerde
Okulda çalışma masasında başlayan hayat
Tutkulara ulaşamamış
Para hayaliyle yanıp tutuşan gençlere ne para
Aşk umuduyla kavrulan liselilere ne de aşk
Bu sıra hep bir umut vadetmiştir ama
Niyeyse bir türlü kavuşamamıştır hayata
Takvim yaprakları eskitir Asyadan beridir
Saz tellerinin yerini mapus duvarları doldurmuştur
Gözlerinin yerini hikayeler buğulamıştır
Yine de uçamazmış göllerde kuğulamıştır
Bir destanı anlatan deliler yetişmiştir
Kültürü toprağa akıtan deliler
Ay ve hilali kanına akıtan deliler
Derdini o sıraya kazıyan delilerden
O sırayı erkenden terk edip hayatın arasına sızan bir türküyle
Hep bir vatan eder niyeyse Anadolu
Bir aile etmezken
Ana baba oğuldan
Acısıyla tatlısıyla
Hep bir vatan eder niyeyse
Be First to Post Comment !
Yorum Gönder