İhtiyat

 Biliyorum bu delen sevdadandır

Kader yaratmasa insan

Hayat dediğin hatadandır

Sıhhat beklerken dudaklarından

Şimdi daha iyi anlıyorum

Beni gerçek yaşama bağlayan ihtiyat

Seni benden uzaklaştıran tutardandır

Şimdi sorsan kendine

Fani dünyaya ağlar kendisi

Denize açılsan belki de

Uzaklaşan kıyı fırtınayladır

Bezince belki de biraz ezilince

Belli belirsiz ipince

Hayat dediğin nefes

Belki de senin ellerinde

Uzak dediğin mutluluk 

Huzuru bulan ellerde