Güçsüzlük ırmağının derinlerinde hızlı nefes alıp verince
Bir kuyu taşından birer damla su çekince
Gölün dibi kuruyup balıklar yüzeye çıkınca
Karanlığa bürünür aydınlık
Bir gün daha güneş doğarsa
İnsanlar gözlerini dağıtıp dalarsa
Engin denize fırtına salarsa
O zaman unutup yarına kavuşur
Şimdi bir rüyaydı
Yolun sonu asfalt bir patikaydı
Kırılan bileğim incinir ağlardı
Tutmasaydı dileğim
Buralar eskiden kasabaydı
Uzun şiir zamanı bekler
Herkes bir gün unutulmayı ister
Gazlı lamba odayı sisler
Gönül damlalı ıslak olmasaydı
Birer yolcuyuz yapayalnız
Bir hava var ötede yaldız
Kırık bir odun yakarız ayazız
Ayan basmasaydı avuçlarına
Yarın hepimiz kanarız
Su yaşam verdi dünyaya
Kainat başladı tanrıdan boşluğa
Uzay enine genişleyip doğura
Doğu neresi burası cennet
Bahçenin en kuytu köşesi
Nefesim saklanır
Bir salıncaktı hevesim
Asallanır
Be First to Post Comment !
Yorum Gönder