Henüz bitmeden daha karanlığı yıkmıştım
Karanlıklar huzur doluymuş zihnimde mavilerin yani hüznün renginin içindeAçıklamalarla safranı içime akıttım
Sokak lambası gibi birer birer damladı
Nereden gelip neden korkuyoruz
Bu acının içine yalnız tanrı mı koyuyor bizi
Yeterince nefesim yok da
Dağlar neden sönüyor bir sigara gibi yüreğime
Satırlarla yürekleri parçalıyor
Gidişin ardında anılar
Tek bir iz ararsam
Kalbim parçalanana kadar
Izdırap büyüyor.
Bu acı şiir güzeldir.
YanıtlaSilAma umarım bu sadece bir şiir çalışmasıdır, gerçekten katlandığınız acı değil.
Endonezya ülkesinden selamlar.
Şiir de roman gibi yazarın karakterinden bağımsız olur.
Sil