...

 Beyaz ışıklar arasında üşüyorum. 

Üzgün duvarlar gibi 

Herkes asıl bir batıla inanıyor 

Herkes biraz yalancı aslında 

Kendimi kandırıyorum 

Yanılıyorum şimdi 

Bir ölüm bürünüyor 

Kendimi hazırlamışım 

Gözlerim şimdi çok acıyor 

Tuzlu bir sahile gidip dinleniyor 

Kimse sormuyor neden üzgünsün 

Çok mutluyum uzaktayım 

Masumum 

Yazacak derman arasında 

Satırlar kırmışım, satırları yoruyorum 

Herkes biraz yabancı aslında 

Hâlâ insanların hikayelerine uyanıyorum 

Hâlâ sebepsiz ağrılara direniyorum 

Bu kalp hangi acıya üzülüyor 

Yoruldum 

Beyaz ışıklar arasında üşüyorum 

Sanırdım sarılmanın beni mutlu ettiğini 

Yanıldınız yanılgının eşiğinde en belirgin geceye düşüyorum