Kimi İnsanlar

Kimi İnsanlar

Kimi var yürür sokakta, 

Kimi mutlu eder karıncayı, 

Kimi incitmez altında yatan toprağı, Kimi bir beladan fazladır.

Dünya döner atlıkarıncanın çocuk gülüşüyle

Her ölüm bir gün morg düşüşüyle

Kimi sandalı çağırır

Kimi yakındır denizin dalgasına 

Kimi bağırır sokakta 

Alay edercesine çağırır insanları, 

Kimi vardır çok kötü 

Kimi vardır yeterince iyi mi 

Soru sorup şüpheyle alınanlar da vardır. 

Oscar Wilde'ın vahşi tırmanışıyla şiiri ortaya bırakan da 

Kimi insandır düşünür 

Kimi insandır umursamazca sağına bakar 

Karşıdan karşıya geçer 

Çocuk ayakkabı boyar 

Sokakta bir adam arabada

Rahatsız eder kimi 

Kimi bir sıranın toz yumakları 

Her renk her çeşit 

Yapılan sıcak iltifatlar buluşturur 

Günün sonunda 

Kimi güneşi izler 

Kimi sokağın siyah gölgesi 

Kimi oynar terler çocuklar içinde 

Çocuk vardır kahkahasıyla 

Kimi üzülür umursamaz 

Biri ölür bir şey için 

Bir şey iner gökten insanlar için 

Her kitap bir şey anlatır 

Kimi yanlış yaptığını sanır 

Kimi doğru yapanı çarpar 

Kimi kavga eder 

Kimi çok sever 

Kimi üzülür bilir ki geçmeyecek 

Kimi geçeceğini bilir yarası kalmayacak 

Kiminin öldükten sonra değeri bilinir 

Kimi ölse de dünya yine değişir. 

Kimi yapılan hataları sayar 

Kimi uyumadan önce koyunları 

Kimi sayfalarca yazar 

Kimi vardır bilinmez 

Kapalı kutu gibi ayakkabı 

Sen yazsan da değişmez 

Dünyada kimler varsa artık 

Onca çeşit insanın yanında.