''Dedim ya, eylüldü. Savruluşu bundandı kimsesizliğimin. "
Cemal Süreya
Eylül sarılarla dolu tatlı bir aydır. Sonbahar sarısı, Van Gogh sarısı, eylülde güneşin sarısı... İnsanlar bu durumdan yararlanır. Her şeyi ezbere yaşıyoruz ya şairlerden ezberlediğimiz dizelerle ezbere yaşayacağız eylülü. Ve bir de neden Eylül, nedir ya bu eylülün önemi?
Sonradan öğrendim ki tüm dünyada Eylül, bereketiyle konuşurmuş. Karadeniz'de istavrit ayı, Avrupa'da istavroz ayı, Anadolu’da sonbaharın habercisi...
Bu bereketli ayda insanlarda bir samimiyet, bir merak, bir coşku. Hepsi yaprakların yeşilden sarıya dönmesi içinmiş. Herkes bu olaya hazırlanıyormuş, bir tek benim haberim yok. Ne diyelim inşallah bereketli geçer Eylül.
Eylül Ayında
Geldi mi soğuktan mum gibi salardı ellerini yana,
Koştu mu çocuklar sokaktan sokağa,
Soba da cayır cayır yanardı.
Ebemin elinde ekmek.
Dedem cigarasını alır.
Yapraklar hışır hışır.
Bir eylül geçti bu sonbaharda.