Sıkılmıştı yaprak ağaçtan.
Toprak bir ömür olmuş,
Ölmek bilmez.
Savrulur bir taraftan bir tarafa.
Yaprak döker ağaç , bahar düşer toprağa.
Ömrü uzar gülün, lalenin.
Ağaçtan uzaklaşır.
Soluk bilmez sonbahar akşamlarında,
Yaprak kurur.
Toprak, örter üzerini yaprağın.
Artık bir ağaç olmuş, başka çiçeklere; sevdaların.
Bir diken önümü kesene kadar,
Toprak üstüme savrulur.