Kabul edemiyorum zincir olmuş cümlelerin düğümlenmesini.
Aynı yaşantılar gibi tekrar tekrar.
Güneş gibi batıyor ve ay,
Yıldızlar küsüyor, duygularını bir yana bırakıp.
Güneş küserse, kışlar beyazdır.
Güneş yakınsa, aşklar hazandır
Güneş çok uzaksa, sevdalar yarım.
Güneş hiç yok.
Ve onca şeyin ardı boş.