Yavaş yavaş solumaktayım.
Taş attım bir de baktım ki gök yarılmış.
Toz sevda kokmuş.
Korktum da kaçtım kırlardan.
Yere düştüm bakan olmadı.
Kanamaktaydı ela, gözler önüne serilince.
Yolun sonu uçurum.
Kenarında oynayan iki çocuk,
Biri pamuk tarlası ,
Yanmış yürek bahçesi .
Soluklandım .
Öyküm belki o zaman anlaşılır olur.
Elleri kırılsın hikaye suskuncusunun.
Yolun sonu görünüyor.
Toz taşlara sürüklensin.
Toz kırlardan kaç.
Taş attım gökyüzüne.